دلنوشته ای به شهدا رزمنده و ایثارگر محمد مهدی اسدی

از طرف یک رزمنده قرائت شده در  یادواره شهدای تکیه ابوالفضلی شهرستان نیشابور

امشب بیت العشاق شهید علقمه ، تکیه ابوالفضلی نیشابور ،خیمه تکریم و تجلیل وتعظیم از 28 آلاله سرخ فامی است که عده ای را دور هم آورد تا لحظاتی همنشین مردان مرد بی ادعا باشیم .ویک بار دیگر با دلنوشته ای از روح آسمانی آنها استمداد بطلبیم و این دل مویه را زمزمه کنیم : که ای شهیدان خدایی خیلی دلتنگ شمائیم خیلی محتاج نگاه شماییم .

ای شهدا زمانه ای غریب داریم و فقط شما می توانید رفیق راهمان باشید .ای شهدا مگر شما احیا عند ربهم یرزقون نیستید .پس برخیزید گویی اینجا همه چیز تمام شده و انگار نسل جهاد دیده دیروز ، به خط پایان رسیده است .اگر به سراغمان نیایید و کلامی و حرفی به زبان نیاورید ما هم کم کم باورمان می شود که همه چیز تمام شده است .

باورمان می شود که دیگر رد پایی از شما پیش رویمان نیست ، باورمان می شود که ماهم باید مد پرستیژ، آنکادر محاسن ، تیپ اداری و خلاصه همه چیزمان مثل مثلا آدم شود! اگر شما حرفی نزنید باورمان می شود که امام جلو چشممان جرعه جرعه جام زهر را نوشید و رفت و همگی گفتیم ، الحمد لله جنگ تمام شد ! دیگر از ترکش و خمپاره خبری نیست . دیگر با کسی دعوا نداریم . دیگر باید با دنیا مدارا کنیم . ای شهدا که جوانمردی فقط در ذائقه شما بود ، و اکنون در رضوان الهی متنعمید، لحظاتی از خلوت بهشت فارغ شوید ، زخم ترکش ها را فراموش کنید و از ما دلجویی کنید . بعد از شما لباس خاکیمان را از تن در آوردند اجازه نداریم مثل آن روزها بگوییم التماس دعا ! به ما آموخته اند چگونه بخوانیم و بنویسیم ! ای شهدا دنیای بی شما و بی امام سخت است! ای ولایتمداران راستین که در وصیت نامه هایتان ما را به پیروی از ولایت فقیه سفارش کردید و عاشقانه برای حضرت روح الله دعا نمودید ، اکنون نیز یاریگر مقتدایمان سید علی باشید . ای شهیدان ، ای خوش انصاف ها ، اینجا با خاموشی بولدزرهای جهادگران ، سنگر و خاکریزی که صداقت و درستی را بنا کند یافت نمی شود . اینجا فانوس ها خاموش است . خیانت به رفیق قاموس و جاویدان و رسیدن به جاه و مقام به بهای خاموشی عزت نفس است . ای شهدا اینجا دیگر از عروج سخنی گفته نمی شود و همه از برای فنا دست و پا میزنند . دست های نا پاک ، به هم گره خورده تا بر نسل جوانمان روح بی اعتتقادی و دین زدگی را جریان دهد . ای مسافران بهشت ، در این دوره ی پر از خطر و فتنه های آخر الزمان ، از ما عقب ماندگان قافله عشق یادتان نرود.

دنیای غرب بر دلها تبل هوس می کوبد و روزگار مردم پر فتنه ای که زبان دین جویان مراد دنیا و مسند و بقا بر قدرت خویش اند و از تکه تکه شدن پیکر پاک شما نردبان صعود می سازند اگر در برابر مظالمشان کلام حق بگویی به مسلخ گاه هوا و هوسشان قربانی می شوی و خلاصه اینجا بازار هزار رنگ بی مهری ها است ، آری شهدا برای همین است که دلمان تنگ شماست و هنوز محتاج یک نگاه دوستانه شماییم .از قول ما به امام بگویید قرار ما این نبود . دیگر از شما گفتن از چند شب خاطره فراتر نمیرود ، گریه و حسرت در فراق شما به جهالت و حواس پرتی یاد می شود . ای شهدا التماستان می کنیم کمی به داد ما برسید ، اینجا ماندن سخت است . در قنوتمان دلتنگی شماست و در سجده هامان بی تابی و فراقتان و در رکوع مان خمیدگی دوری از شهادت است . ای شهدا سکوت غربت مان ، درد ناک ترین دردی است که تاب و تحمل را از وجودمان زدوده است . ما هرگز به چنین صلح سبزی ! فکر نمی کردیم و تنها میدان های سرخ ، اندیشه ما بود و اینک در قبیله درد ، از همه کس ، ما بازمانده ترینیم . به جرم بی شهادتی ریاضت تدریجی مرگ را منتظریم و در تب و تاب وصل به شما لحظه شماریم ، و اگر این نباشیم باید آنقدر بی تفاوت باشیم که همه چیزمان را یک شبه فراموش کنیم ، تا ما هم به نوایی برسیم و از راه کارهای تملق و چاپلوسی با فراموشی تفکر امام ، خادمین درگاه مصلحت اندیشان شویم .

ای شهدا در روزگار فقر محبت ها نگاهمان لبریز از باده التماس به شماست اگرخوب گوش کنید خواهید دانست که دل شکسته ما بهترین تاری است که در فراقتان شب و روز را می نوازد . بعد از شما تحمل خیلی از چیز ها سخت است ، به بهانه صبر ما را به سکوت مرگ آوری دعوت می کنند . کام یابی های دنیا مقدمه فراموشی ذکر خداست وخاتمه اش با لبخند شیطان مانوس است.ای شهدا ما برای شما صبر میکنیم ولو با فنا و فراموشی مان . ای شهدا شما که در جلوت دوست خلوت انس یافته اید دستی بر دلهای پیر رنج و پر درد ما برآورید .

ای شهدا ، ای گلبرگ های خونین شلمچه و طلائیه ، ای لبهای سوخته فکه و شرهانی ، ای تشنه های فرات شهادت ، شما رفتید و ما حسرت ماندگان بردل . شهدا شما راهتان را تا انتهای رسیدن تا قرب الهی پیمودید و مائیم و راه نا تمام !   

والسلام

محمد مهدی اسدی